υπερείδος

το, Ν

βιολ. ομάδα στενά συγγενικών ειδών τα οποία έχουν πολλές μορφολογικές ομοιότητες, θεωρούνται όμως πολύ χωριστά, παρ' όλα αυτά, ώστε να ταξινομηθούν ως ενιαίο είδος, αλλ. συλλογικό είδος.

[ΕΤΥΜΟΛ. < υπερ-* + είδος. Η λ. αποτελεί απόδοση ξεν. όρου, πρβλ. αγγλ. superspecies].